Czym jest tynk mineralny?

tynk mineralnyTynk mineralny należy do grupy tynków elewacyjnych cienkowarstwowych. Używa się go głównie w sytuacjach, gdy pragniemy ocieplić budynek od zewnątrz, jednak coraz częściej wykorzystuje się ten materiał także do wykańczania ścian nieocieplanych.

Specyfika tynku mineralnego

Tynki cienkowarstwowe dostępne są na rynku w kilku wariantach. Mówimy zatem o tynkach mineralnych, akrylowych, akrylowo-silikonowych, silikonowych, silikatowych i silikatowo-silikonowych. Cechą wyróżniającą tynk mineralny spośród wszystkich innych tynków cienkowarstwowych jest jego sypka konsystencja. Oznacza to, że zanim materiał ten zostanie wykorzystany do położenia na ścianie, konieczne będzie jego zmieszanie z wodą. Zaletą opisywanego tynku jest trwałość oraz niezbyt wygórowana cena. Tynk mineralny odznacza się także wysoką paroprzepuszczalnością, co w pewnych kontekstach może uchodzić za jego zaletę (ściany „oddychają”), równie dobrze jednak można to uznać za pewien mankament. Wiąże się to bowiem bezpośrednio z tendencją do nasiąkania. Ten rodzaj tynku szybko wchłania wodę deszczową, przez co ulega częstym zabrudzeniom. Z tego samego powodu nie należy go czyścić na mokro, a to z kolei sprawia, że konserwacja tynku mineralnego bywa uciążliwa. Na pocieszenie dodajmy jednak, że wyroby te odznaczają się wysoką alkalicznością, dzięki czemu zachowują wysoką odporność na pleśnie i porosty.

Zobacz również  Które dzielnice wybrać, szukając mieszkania we Wrocławiu?

Kolejną wadą omawianego materiału jest jego słaba elastyczność; nie należy niestety liczyć na odporność tynku na pęknięcia, zwłaszcza tuż po nałożeniu na powierzchnię ściany. Także kolorystycznie wyrób ten niczym nie zachwyca – paleta barw okazuje się tu znacznie uboższa, niż w przypadku wielu innych materiałów wykończeniowych, sprowadza się bowiem często w praktyce producenckiej do dwóch kolorów: białego oraz szarego. Dla części potencjalnych użytkowników ograniczenie takie stanowić będzie zapewne poważny problem.

Mimo wszystko tynk mineralny jest bardzo polecany przez fachowców w sytuacjach, gdy dany budynek znajduje się w pobliżu lasów, parków czy zbiorników wodnych. Podwyższona, stale dająca o sobie znać wilgotność sprzyja namnażaniu się w obrębie elewacji glonów bądź grzybów. Zastosowanie tynku mineralnego zapobiega ich rozwojowi. Jeżeli zaś dodatkowo pokryjemy go farbą silikonową, zyskamy kolejny atut w postaci ochrony budynku przed niszczącym działaniem wody.

Tynk mineralny i co dalej?

Nałożenie tynku stanowi przeważnie etap poprzedzający malowanie. Profesjonaliści uczulają wykonawców robót na fakt, że między tymi dwiema fazami niezbędny jest tzw. okres karencji świeżo wykonanego tynku mineralnego. W tym czasie aktywne są spoiwa hydrauliczne (składnik wiążący w opisywanych tynkach), które wiążą chemicznie. Wielu wykonawców dowolnie skraca czas dojrzewania tynku, przez co naraża się na niepotrzebne kłopoty: masa tynkarska podczas wiązania i utwardzania wchodzi w reakcję z farbą, tworząc na jej powierzchni źle wyglądające wybrzuszenia. Specjaliści przypominają, że proces malowania – w zależności od rodzaju farby – powinien odbyć się nie wcześniej niż po 4 dniach, ale w niektórych przypadkach (np. w odniesieniu do farby akrylowej) prace malarskie możemy rozpocząć dopiero po 3-4 tygodniach.

Zobacz również  Wyjątkowe meble do kuchni